Verbeke Julianus Leopoldus (ZA0252)

Persoonsfiche

Geen archieffiche beschikbaar

Aanvullende informatie

Slager Julianus Leopoldus Verbeke en echtgenote Maria Ludovica Verbeke waren van eind 1909 tot WOI uitbaters van de herberg 'Den Slachter' in de Dorpplaats (nu Zandvoordeplaats 30) in Zandvoorde. Ze waren in het dorp alom gekend als Jules en Marietje. Op 21 oktober 1914 besluiten slager Julianus en zijn echtgenote om te vluchten met hun zes kinderen richting Zillebeke en Ieper naar Vlamertinge waar zij tijdelijk verbleven. Na een gasaanval in april 1915 trekken ze verder via de wijk De Brandhoek, Poperinge naar Abele (Watou). Op 21 mei 1915 stappen zij in Abele op de vluchtelingentrein naar Rennes om uiteindelijk aan te komen in Guiscriff (Morbihan). Daar zullen zij vier jaar verblijven. In Guiscriff worden nog twee zonen geboren, Maurice Louis op 21 juni 1915 en Albert Marcel Joseph op 4 september 1917. In oktober 1917 wordt hun zoon Henri (°1899) opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen. In april 1919 keert eerst Juliannus Leopoldus met zijn schoonbroer Camiel Theophiel Verbeke (ZA0253) terug naar Zandvoorde om er met bijeengeraapt hout en stenen van de kapotgeschoten woningen, een noodwoning van 8 op 4 m te bouwen. Echtgenote Maria Ludovica Verbeke komt uiteindelijk in oktober 1919 met haar kinderen met de trein via Parijs, Rijsel en Menen terug naar Zandvoorde. Zij waren aldus een van de eerst gezinnen die na WOI in Zandvoorde in een noodbarak woonden. (bron: Bert Verbeke, 'Toen harten één waren uit liefde voor het ouderhuis en Vlaanderen')

.

Zoon Verbeke Maurice Louis werd tijdens hun verblijf in Frankrijk geboren op 21/06/1915 in Guiscriff

↑ Geboorteakte van Verbeke Maurice Louis ↑

.

Zoon Verbeke Albert Marcel Joseph werd tijdens hun verblijf in Frankrijk geboren op 04/09/1917 in Guiscriff

↑ Geboorteakte van Verbeke Albert Marcel Joseph ↑

.